وبلاگ

با توجه به جایگاه و اهمیت سرمایه در فرایندهای سازمانی، مدیریت آن از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. در این میان سرمایه در گردش به طور كلی در همه سازمان ها و بخصوص در سازمان های با اندازه های كوچكتر، بخش عظیمی از سرمایه سازمان را به خود اختصاص می دهد، و مدیریت آن بر اساس مكانیزم های مدیریت عناصر زنجیره تامین نیز از اهمیت به سزایی برخوردار است(پی نووه، ترجمه جهانخانی و پارسائیان، 1386). سرمایه در گردش یک شركت مجموعة مبالغی است كه در دارایی های جاری سرمایه گذاری می شود و مدیریت سرمایه در گردش نیز عبارت است از تعیین حجم و تركیب منابع و مصارف سرمایه در گردش به نحوی كه ثروت سهامداران افزایش یابد با وجود اهمیت زیاد سرمایه در گردش برای سازمان ها، ادبیات سازمانی به طور سنتی بر روی مطالعة تصمیمات مالی بلندمدت متمركز است و پژوهش گران نیز بیشتر به مطالعه در زمینة تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری، ساختار سرمایه، تقسیم سود، ارزشیابی سازمان و موارد مشابه پرداخته اند(پی نووه، ترجمه جهانخانی و پارسائیان، 1386). اما باید توجه داشت سرمایه گذاری كه شركتها بر روی دارایی های كوتاه مدت انجام می دهند و منابعی كه با سر رسید كمتر از یک سال به كاربرده می شود، قسمت عمدة اقلام ترازنامة شركت را تشكیل می دهد(گارسیا و دیگران، 2007) و در این فضای اقتصاد چالشی كه سازمان ها ی بین المللی راه های جدید ی را برای رشد و بهبود عملكرد مالی و كاهش ریسك جستجو می كنند، سرمایه در گردش به عنوان منبعی مهم برای بهبود عملكرد مالی به شمار می آید(گانداولی، 2006).
 
1-2 بیان مسأله
عوامل مختلفی در كاركرد مناسب اقتصادی و مالی یک مؤسسه دخالت دارند. مؤسسات، چه تولیدی و چه توزیعی در بخشهای صنعتی، كشاورزی و خدماتی نیازمند به رعایت اصول و موازین علمی اقتصادی و حسابداری هستند. عوامل ورودی مؤسسه یا داده ها و ستاده ها در یک گردش مالی، باید به گونه ای فرجام یابند كه موفقیت روزافزون مؤسسه را در پی داشته باشند(پی نووه، ترجمه جهانخانی و پارسائیان، 1386). یک مؤسسه اقتصادی وجوهی را بدست می آورد و بالاخره این وجوه را به مصرف می رساند، دارایی ثابت و جاری و هزینه های ثابت و متغیر، در گردش عملیات مالی آن نقش ایفا می كنند. حجم فروش، قیمت تمام شده، سود سهام، واگذاری سهام، وامهای كوتاه و بلند مدتی كه دریافت می كند، نحوه بازپرداخت آنها، خریدهای نقدی و غیرنقدی آن، عملیات اعتباری كه انجام می دهد، نحوه فروش اقساطی، وصول چكها، زمان پیش بینی شده برای وصولی ها،‌ افزایش یا كاهش ارزش ویژه كاهش و افزایش دارائی ثابت و جاری، مبادله سهام یا مواد اولیه چگونگی خرید مواد اولیه، نحوه پرداخت وامهای كوتاه مدت و بلندمدت به كاركنان و تأمین نیازهای پرسنلی همگی در گردش عملیات مالی یک مؤسسه دخیل هستند كلیه عوامل و پارامترهای فوق، تحت عنوان مدیریت سرمایه در گردش قابل تحقیق و بررسی است. مدیریت سرمایه در گردش فعال یک نیاز اساسی توانایی سازمان برای سازگاری در یک اقتصاد پرچالش است و هدف آن برقراری یک تعادل حساس بین حفط نقدینگی برای پشتیبانی از عملیات روزانه و حداكثر سازی فرصت های سرمایه گذاری كوتاه مدت می باشد(هاووتیس[3]، 2003). امروزه سرمایه ­گذاران و سایر استفاده­کنندگان از صورت­های مالی جهت ارزیابی واحدهای تجاری، توجه و تمرکز خود را به گزارشگری مالی و به خصوص رقم سود خالص گزارش شده، معطوف می­ کنند. تحقیق­های اخیر مشخص کرده است که سرمایه ­گذاران در فرایند تصمیم­گیری، شرکت­هایی را انتخاب می­ کنند که سود آنها از پایداری بالاتر و در واقع از کیفیت بالاتری برخوردار است. در مواقعی که واحدهای تجاری به لحاظ اقتصادی دچار نوسان می­شوند و تحت فشارهای جنبی قرار می­گیرند، مدیران برای سامان بخشیدن به اوضاع شرکت به طور مستقیم و یا غیرمستقیم تلاش می­ کنند تا رقم سود منعکس شده در صورت­های مالی را تحت

 تاثیر قرار دهند و موجب مثبت شدن نگاه استفاده­کنندگان صورت­های مالی و به ویژه سرمایه ­گذاران شوند. مجموعه این اقدام­ها به مدیریت سود تعبیر می­ شود که دارای جوانب مثبت و منفی است. جنبه مثبت مدیریت سود شامل فعالیت­هایی است که در چارچوب قوانین و اخلاق حرفه­ای قرار می­گیرد. این در حالی است که جنبه منفی مدیریت سود می ­تواند جامه فریب­آمیزی بر تن کند و منجر به تقلب و گزارشگری و فساد در شرکت­ها توسط مدیران شرکت شود(خوش طینت، 1386). فیلبك و همكاران(2007) نیز با اشاره به كاهش در قیمت سهام شركت آمازون دات كام در اواسط سال ۲۰۰۰، مدیریت سرمایه در گردش كارا را كلیدی برای رسیدن به جریان نقدی سالم می دانند و بر این عقیده اند شركت هایی كه دارای استراتژی های مدیریت سرمایه در گردش ضعیف هستند به مرور زمان مزایای رقابتی و انعطاف پذیری خود را از دست می دهند(فیلبك و همكاران، 2007). اسمیت(1998) معتقد است مدیریت سرمایه در گردش به خاطر تاثیری كه بر روی ریسك و سودآوری شركت و در نتیجه در ارزش شركت دارد از اهمیت به سزایی برخوردار است. چرا كه سرمایه گذاری در سرمایه در گردش مبادله بین سودآوری و رسیک را شامل می شود و تصمیماتی كه به افزایش سودآوری گرایش دارد منجر به افزایش ریسك نیز می شود و برعكس، تصمیماتی كه بر روی كاهش ریسك متمركز است به كاهش سودآوری بالقوه منجر می شود (اسمیت، 1998). در دنیای سرمایه گذاری امروز فرایند تصمیم گیری شاید مهمترین بخش از فرایند یک سرمایه گذاری باشد. جایی که سرمایه گذاران در جهت حداکثر کردن منافع و ثروت خویش نیازمند اتخاذ بهینه ترین تصمیمات می باشند. در این راستا مهمترین عامل فرایند تصمیم گیری، اطلاعات است. در بازارهای اوراق بهادار تصمیمات سرمایه گذاری متأثر از منابع اطلاعاتی است. اخذ اطلاعات از منابعی چون رسانه های خبری، تحلیل گران مالی، گزارش های مالی شرکت ها و حتی خود قیمت بازار اوراق بهادار صورت می گیرد. نظریه پردازان بازارهای اوراق بهادار، حسابداری و گزارشگری مالی را مهمترین منبع اطلاعاتی می دانند و به همین علت یکی از هدفهای حسابداری و تهیه صورت های مالی، فراهم کردن اطلاعات به منظور تسهیل تصمیم گیری است. نتیجه تصمیمات سرمایه گذاران همان واکنش های بازار است. ما میتوانیم ارزش های جدید بازار اوراق بهادار را به اطلاعات جدید، واکنش نشان می دهند مشاهده کنیم. اولین شواهد قوی در مورد واکنش بازار اوراق بهادار به انتشار و اعلام سود توسط بال و براون(1968) تهیه شد. آنها در تحقیق خود علاوه بر اثبات واکنش بازار به انتشار و اعلام سود با توجه به پیش بینی آن چگونگی واکنش بازار را نیز به شکل میانگین و به طور متوسط اندازه گیری کردند. آنها نشان دادند که واکنش سرمایه گذاران به شرکتهای با اخبار خوب منجر به بازده غیر منتظره مثبت و به شرکت های با اخبار بد منجر به بازده غیر منتظرخ منفی می شود. بال و براون از میانگین بازده غبرمنتظره بهادار در پژوهش خود استفاده کردند. این میانگین می تواند انحراف زیاد از حد متوسط را بپوشاند. لذا احتمال بازده غیرمنتظره برخی شرکتها بیشتر از حد متوسط و برخی

زیر حد متوسط می باشد. این موضوع سوالی را در ذهن متبادر می شازد که چرا بازار به اخبار خوب و بد شرکت ها نسبت به برخی شرکتهای دیگر واکنش بیشتری نشان می دهد. در واقع برای تعدادی از سودهای غیرمنتظره معین، واکنش بازار اوراق بهادار برای شرکت ها بیشتر است. یکی از مهمترین راهنمایی های پژوهش باب و براون شناخت و توضیح در مورد واکنش های مختلف بازار به اطلاعات سود است. این موضوع ضریب واکنش سود نامیده می شود. ضریب واکنش سود، بازده غیر منتظره بازار را در واکنش به اجزای غبر منتظره سود گزارش شده، اندازه گیری می کند(خوش طینت، 1386). در این پژوهش ما به دنبال این هستیم تا ارتباط بین مدیریت سرمایه در گردش را با مدیریت سود و ضریب واکنش سود بررسی کنیم.
1-3 اهمیت موضوع
سیستم اطلاعاتی معتبر، صحیح و مربوط یكی از عوامل موثر بر كارائی و توسعه بازارهای سرمایه است كه با ارائه اطلاعات به موقع و قابل اتكا، از میزان عدم اطمینان می كاهد و موجب تصمیم گیری بهینه می شود. مهم ترین اطلاعات در بازار سرمایه، اطلاعات و پیش بینی هایی است كه مدیریت شركتها به بازار عرضه می كنند. از جمله این پیش بینی ها، پیش بینی سود توسط مدیریت است كه از مهم ترین منابع اطلاعاتی مورد استفاده سرمایه گذاران می باشد(هاتن و دیگران، 2003). پیش بینی سود توسط مدیریت در ارزیابی سودآوری، ریسك مرتبط با سود، قضاوت در مورد قیمت سهام و مدلهای ارزشیابی درسطح گسترده ای استفاده می شود. تحقیقات حسابداری نشان می دهد كه قیمت ها در بازار اوراق بهادار، به اطلاعات حسابداری از جمله پیش بینی های مدیریت واكنش نشان می دهد. این واكنش نشان از محتوا و بار اطلاعاتی این پیش بینی هاست كه باعث تغییر رفتار فعالان بازار سرمایه می گردد. برای شناخت و توضیح علل واكنش های مختلف بازار به اطلاعات سود، مفهومی تحت عنوان ضریب واكنش سود مطرح شده است(هاتن و اسکاتن، 2009). در بازار سرمایه، تصمیمات سرمایه گذاری بر اساس اطلاعاتی اتخاذ می شود كه به روش های گوناگون به بازار ارائه می شود. این در حالی است كه وجود برخی از شرایط در محیط گزارشگری مالی، امكان ارزیابی مستقیم كیفیت اطلاعات به وسیله استفاده كنندگان را دشوار می سازد، از آن جمله می توان به تضاد منافع، پیامدهای اقتصادی با اهمیت، پیچیدگی اطلاعات و عدم دسترسی مستقیم به اطلاعات اشاره كرد (نیكخواه و مجتهدزاده، 1378). واكنش و تغییرات قیمت سهام در زمان ارائه پیش بینی ها بسته به نوع پیش بینی ها و تعدیلاتی است كه مدیریت طی دوره مالی جهت تحقق بخشیدن انتظارات سرمایه گذاران افشاء می نمایند(كینگ و همكارانش،1990).
1-4 اهداف پژوهش
1-4-1 تعیین رابطه بین حسابهای پرداختنی و مدیریت سود.
1-4-2 تعیین رابطه بین حسابهای دریافتنی و مدیریت سود .
1-4-3 تعیین رابطه بین موجودی کالا و مدیریت سود .
1-4-4 تعیین رابطه بین نسبت جاری و مدیریت سود.
1-4-5 تعیین رابطه بین حسابهای پرداختنی و ضریب واکنش سود.
1-4-6 تعیین رابطه بین حسابهای دریافتنی و ضریب واکنش سود .
1-4-7 تعیین رابطه بین موجودی کالا و ضریب واکنش سود .
1-4-8 تعیین رابطه بین نسبت جاری و ضریب واکنش سود .
– Garsia & et al
– Gandoali
– Havtis
-Filbek & et al
-Smit
-Haten & et al
-Haten & Skaten
-King & et al